Gołas – smutek Papkina

źródło: Wydawnictwo Marginesy

– Śpiewanie zostawiam innym – kokieteryjnie twierdzi Wiesław Gołas. Ale przecież nikt, tak jak on nie potrafi wykonać „W Polskę idziemy”, czy „W co się bawić”

źródło: Rzeczpospolita

Agnieszka Gołas, "Gołas", Wydawnictwo Marginesy 2015

Wielki aktor komediowy o życiu, karierze 
i teatralnych kulisach w szczerej rozmowie z córką Agnieszką.

Biografia Wiesława Gołasa to kawał historii polskiej kultury, teatru, kabaretu, filmu. Choć do tego ostatniego miał jak dotychczas najmniej szczęścia, ale kabaret i teatr czerpały z jego talentu całymi garściami.

A ponieważ jego życie mogłoby być tematem kilku książek, właśnie ukazuje się kolejna. „Gołas" to rodzaj wywiadu rzeki, którą ze sławnym ojcem przeprowadziła córka Agnieszka.

Bohater książki opowiada w niej dużo o teatrze, bo scenę traktował właściwie jak drugi dom. A do warszawskiego Teatru Dramatycznego, z którym związany był przez niemal trzy dekady, miał szczególny stosunek. Tu na początku kariery w 1958 roku zagrał w „Paradach" Potockiego. Spektakl spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem publiczności oraz krytyków i – co w latach PRL było trudne do wyobrażenia – został zaproszony przez Teatr Narodów do Paryżu, gdzie stał się sensacją.

Stanisław Tym tak wspominał ten występ: „Gołas był uskrzydlony młodością, radością życia. Zagrał w moim przekonaniu jedną z...