Zwolnienie dyscyplinarne w najnowszym orzecznictwie

Samo zagrożenie interesów pracodawcy wynikające z zawinionego i bezprawnego zachowania podwładnego może wystarczyć, aby rozwiązać z nim umowę ze skutkiem natychmiastowym.

Grażyna Ordak

W ostatnim roku Sąd Najwyższy kilkakrotnie zajmował się sprawami związanymi z tzw. dyscyplinarnym zwolnieniem pracownika z posady. Przeanalizowaliśmy jego wyroki od czerwca 2014 r. do lipca 2015 r., jakie zapadły przy stosowaniu art. 52 kodeksu pracy. Dotyczy on rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika. SN pochylił się zarówno nad przyczynami tego rozstania, jak i niezbędnymi warunkami, aby takie zwolnienie było zgodne z prawem.

Po raz kolejny SN potwierdził, że rozwiązanie przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika to jednostronne oświadczenie woli, które wywołuje swój skutek w chwili złożenia go pracownikowi. Adresat nawet nie musi zapoznać się z jego treścią.

Kodeks pracy nie zawiera materii regulującej zasady składania oświadczeń woli, dlatego do tych składanych przez strony stosunku pracy stosuje się art. 61 kodeksu cywilnego w związku z art. 300 k.p. Oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest zatem złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią. Ponieważ dla oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy o pracę przewidziano formę pisemną, oświadczenie uważa się za złożone adresatowi z chwilą prawidłowego doręczenia mu pisma zawierającego to oświadczenie. Dla spełnienia warunku złożenia etatowcowi oświadczenia woli o rozwiązaniu umowy nie jest konieczne, aby...