Finałem zawsze był areszt

autor zdjęcia: Henryk Rosiak

źródło: PAP/CAF

We wrześniu 1989 Sejm zatwierdza skład rządu Tadeusza Mazowieckiego. Pod Sejmem manifestują członkowie ruchu Wolność i Pokój. Żądają zmian w służbie zastępczej dla osób odmawiających odbywania zasadniczej służby wojskowej.

Na początku zasłużeni działacze podziemia patrzyli na to nowe pokolenie z nieufnością, a generałowie opozycji demokratycznej poczuli niepokój. Ale wkrótce nie tylko Służba Bezpieczeństwa doceniła ruch Wolność i Pokój. Potencjał nowej formacji dostrzegli też bardziej doświadczeni koledzy.

Zuzanna Dąbrowska*

Początek listopada 2016 roku. „Rodzinna" fotografia wrocławskich WiP-owców w sali Centrum Pamięci Zajezdnia przy Grabiszyńskiej w stolicy Dolnego Śląska. Każdy z biało-czerwonym odznaczeniem przypiętym na piersi, uśmiechy, nastrój dość podniosły. – To co, siadamy? – pada nieoczekiwana propozycja. Garnitury, garsonki i szpilki nie przeszkadzają. Dwadzieścia parę osób siada, a na twarzy wiceprezesa IPN, profesora Krzysztofa Szwagrzyka, maluje się lekkie zdziwienie i zaskoczenie. W ten sposób nikt z uhonorowanych jeszcze nie reagował.

Wrocław. 17.03.1987 – słup

W dniu dzisiejszym około godziny 14.00 na skrzyżowaniu ulic M. Skłodowskiej-Curie i Chałubińskiego we Wrocławiu grupa 9 aktywistów tzw. Ruchu »Wolność i pokój« wzniosła 2 transparenty o jednakowo brzmiącej treści »Ruch Wolność i Pokój. Marek Krukowski wyrzucony z Akademii Medycznej za odmowę złożenia przysięgi wojskowej, żądamy przywrócenia Marka do praw studenta« i 3 tablice ze zdjęciem M. Krukowskiego. Przed podjęciem akcji rozdawali przechodniom ulotki, które w swej treści dotyczyły osoby M. Krukowskiego i okoliczności odmowy złożenia przysięgi wojskowej. W wyniku podjętych działań zatrzymano wszystkich uczestników (...)". Informacja dzienna do dyżurnego operacyjnego ministra spraw wewnętrznych od kierownika sztabu...