Nie ma jednej recepty na sukces

autor zdjęcia: Konrad Bieliński

źródło: materiały prasowe

„Harper” w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego to jeden z przebojów festiwali w Polsce. W roli głównej Magda Grąziowska.

autor zdjęcia: Konrad Bieliński

źródło: materiały prasowe

„Dzieje grzechu” Michała Kotańskiego. Magda Grąziowska jako Ewa Pobratyńska.

autor zdjęcia: Konrad Bieliński

źródło: materiały prasowe

Michał Kotański, dyrektor Teatru im. Żeromskiego w Kielcach.

Kielecki Teatr im. Żeromskiego pokaże „Harper" 28 marca na Olsztyńskich Spotkaniach Teatralnych, zaś 5 kwietnia na Warszawskich Spotkań Teatralnych. To potwierdza mocną pozycję sceny kierowanej przez Michała Kotańskiego.

Najnowszą premierą kieleckiego Teatru im. Żeromskiego jest spektakl „Zaucha. Welcome to the. prl" w reżyserii Adama Biernackiego na podstawie sztuki Zuzanny Bućko i Szymona Bogacza. Odwołuje się do postaci tego artysty, znanego z przebojów „Byłaś serca biciem", „Paryż z pocztówki" czy „Baw się lalkami". Nie jest jednak sceniczną biografią Andrzeja Zauchy.

– Tworząc koncepcję tekstu o Andrzeju Zausze, od początku wiedzieliśmy, że chcemy stworzyć historię alternatywną – powiedziała nam Zuzanna Bućko, autorka sztuki wraz z Szymonem Bogaczem. – Zaucha nie umarł w PRL, komunizm zaś przerodził się w Nowy Światły Socjalizm. Na scenie obserwujemy wydarzenia lat 90., w których Andrzej odgrywa rolę polskiego Forresta Gumpa. Zdecydowaliśmy się na konstrukcję abstrakcyjnego paradokumentu, by głównego bohatera skonfrontować z różnego rodzaju sytuacjami krytycznymi.

Twórcy nazwali spektakl antymusicalem, antybiografią, antyrekonstrukcją.

– Tekst jest pułapką dla tych, którzy spodziewają się dowcipnej biografii okraszonej piosenkami – mówi Adam Biernacki, reżyser. – Owszem, jest biografia, ale sfalsyfikowana. Jest dowcip, ale przekręcony. Są piosenki, ale nieoczywiste. Ramą kompozycyjną i interpretacyjną spektaklu jest natomiast mozaika strzępów, które mógłby wytworzyć mózg umierającego Andrzeja Zauchy. Ale to nie...