Rosja. Divide et impera

źródło: AFP

Wojna separatystów z Abchazji i Osetii Południowej z Gruzją była na rękę Moskwie. Na zdjęciu: wojskowa kolumna w okolicy osetyjskiej wioski Dzhaba, 9 sierpnia 2008 r.

źródło: Wikipedia

Wojna domowa w Tadżykistanie – niepokoje w Duszanbe (1990 r.).

Car Aleksander III miał powiedzieć, że Rosja ma dwóch wiernych przyjaciół: armię i flotę. Dziś można do nich dołączyć trzeci element: wywiad. Po utworzeniu Wspólnoty Niepodległych Państw rosyjskie służby nie ustają w inwigilacji krajów należących do WNP.

Wspólnota Niepodległych Państw to główny obszar działania służb specjalnych Federacji Rosyjskiej. W repertuarze: wsparcie separatyzmów, zamachy stanu, terroryzm, porwania i – oczywiście – szpiegostwo. Rezultat? Tysiące zabitych i uchodźców oraz przepełnione więzienia. Za to Kreml może spać spokojnie, ponieważ jego tajne służby skutecznie destabilizują „bratnie republiki", wzmacniając rosyjską dominację.

Car Aleksander II wygasił nadzieje Polaków i innych zniewolonych narodów na liberalizację imperialnej polityki słowami: „Żadnych marzeń, panowie!". Jego syn Aleksander III uzupełnił to przesłanie powiedzeniem: „Rosja ma dwóch wiernych przyjaciół – armię i flotę!". Stalin i kolejni wodzowie do narzędzi imperialnej polityki „dziel i rządź" dodali aparat represji i szpiegostwa, jakimi były NKWD i KGB. Czy można się dziwić, że rozpad ZSRR ani na chwilę nie zahamował zaborczych apetytów Moskwy?

Po likwidacji potężnego KGB prawo zagranicznej działalności wywiadowczej otrzymały: cywilna Służba Wywiadu Zagranicznego (SWR) oraz, tradycyjnie, Główny Zarząd Wywiadowczy Sztabu Generalnego (GRU). Jednak SWR działała w tzw. dalekiej zagranicy i była ukierunkowana na szpiegostwo globalne. Natomiast z chwilą powstania Wspólnoty Niepodległych Państw pilnej interwencji specjalnej...