Kiedy powstanie stosunek pracy

Spełnienie warunków formalnych zatrudnienia, takich jak sporządzenie umowy o pracę, prowadzenie akt osobowych czy zgłoszenie pracownika do ubezpieczenia, nie jest wystarczające do uznania, że doszło do powstania stosunku pracy. Aby taki stosunek powstał, istotne jest by zatrudnienie spełniało cechy, o których mowa w art. 22 § 1 kodeksu pracy. Ponadto praca musi być rzeczywiście wykonywana, a samo zatrudnienie musi być racjonalne i potrzebne pracodawcy. W razie braku tych cech, ZUS ma prawo uznać, że umowa o pracę została zawarta jedynie dla pozoru. W takiej sytuacji stosunek pracy nie powstaje, a pracownik nie może zostać objęty ubezpieczeniem społecznym – nie ma bowiem prawdziwego zatrudnienia, dającego możliwość korzystania ze świadczeń z tego ubezpieczenia.

Tak uznał Sąd Najwyższy w wyroku z 29 czerwca 2017 r., III UK 172/16.

N.W., dalej określana również jako powódka, w maju 2012 r. została zatrudniona przez E.K., przedsiębiorcę budowlanego, na stanowisku menedżera kontraktu. Charakter pracy oraz odległa siedziba pracodawcy wymagały, aby w celu wykonywania pracy musiała często podróżować samochodem. W zakres obowiązków, oprócz prac biurowych, miały wchodzić m.in. negocjacje z inwestorami oraz kontrola realizowanych kontraktów – tj. czynności wymagające specjalistycznej wiedzy. Powódka nie miała wykształcenia ani doświadczenia w branży budowlanej: wcześniej pracowała jako przedstawiciel handlowy przedsiębiorcy telekomunikacyjnego. Ponadto jej wynagrodzenie znacznie przewyższało wynagrodzenie innych osób zatrudnionych u E.K., które takie wykształcenie i doświadczenie posiadały.

W chwili zawarcia umowy N.W. była w trzecim miesiącu ciąży. Ze względu na to, że poprzednia ciąża miała traumatyczny przebieg, powódka w czerwcu 2012 r. udała się na zwolnienie i pobierała świadczenia z ubezpieczenia społecznego. Na czas jej nieobecności na jej...