Czy czeka nas kolejne 100 lat wrogości?

autor zdjęcia: Bartosz Siedlik

źródło: Fotorzepa

Gotowość poświęcenia życia dla ojczyzny ma usprawiedliwiać każdą codzienną podłość.

W1932 r. ówczesny prymas Polski pisał o nieprzejednanych obozach politycznych, które dzieli nienawiść, które postępują „z przeciwnikami politycznymi jak z ludźmi złej woli", wzajemnie poniewierają się moralnie „bez względu na godność człowieczą i narodową". „...panoszy się demagogia, oszczerstwo, nieszczery i niski sposób prowadzenia dyskusji i polemiki".

Trudno uwierzyć, że zachowujemy tak niesamowitą ciągłość w jakości naszego życia politycznego. Pytanie, czy przed nami kolejne takie 100 lat. Czy to jakiś fatalizm destrukcji, gen samozniszczenia? „Polskie piekło"?

Rzeczywiście polskim politykom niezwykle łatwo przychodzi okazywanie zwierzęcej niemal wrogości. Nie mają problemu, żeby zelżyć drugiego, pozbawić godności, oskarżyć o zdradę narodową, wysunąć insynuacje itp. Odsuwają od siebie trudy zrozumienia złożoności problemów publicznych, a wyżywają się w oskarżeniach i obarczaniu winą. Im bardziej lżą innych, tym bardziej wydają się odczuwać własną nieskazitelność.

Skąd pochodzą te cechy, tak często widoczne na różnych szczeblach uprawiania polityki? Czy to po to, aby osiągnąć władzę i korzyści, czy to raczej naturalny dla polityki cynizm, aby zaspokoić najniższe instynkty mas wyborców? Gra na polaryzację? Możliwość odegrania się na przeciwnikach? Leczenie kompleksów? Może trwały kryzys umysłowy.

Postawy polityków,...