![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Credo samorządowe
To nie jest tekst, który łamie ciszę wyborczą, choć w całości poświęcam go batalii samorządowej. Przy okazji od razu zaznaczam, że nie będę na tych łamach nikogo ani niczego promować. W wyborach zagłosuję jako obywatel, nie redaktor „Rzeczpospolitej", kwestię indywidualnych decyzji zachowam więc dla siebie. O kilku sprawach jednak powiem, do czego zmusza mnie właśnie odpowiedzialność obywatelska, a nie status naczelnego.
Przede wszystkim samorząd to w moim przekonaniu najlepsza, bo najszczersza, szkoła myślenia obywatelskiego. Samorząd dzieje się wokół domu, miejsca pracy, szkoły, wszystkiego, co nazywamy pięknie małą ojczyzną. Wokół przychodni, posterunku policji, kościoła. To najbliższa sfera ludzkiego działania. Z tej perspektywy aktywność samorządowa jest doskonale widoczna. Łatwo ją zweryfikować. To ją różni od innych teatrów polityki, gdzie znacznie częściej dominują partyjne maski, gdzie dużo łatwiej zrzucić odpowiedzialność czy winę na drugich. Ileż to razy słyszymy: zawalali „poprzednicy" albo jacyś inni „oni". W samorządzie dużo trudniej obarczyć winą abstrakcyjnych „onych". Wystarczy się rozejrzeć, by stwierdzić, że ich po prostu nie ma....
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
