Prawomocny wyrok zastąpi świadectwo pracy

Wprowadzając nowy wzór świadectwa, ustawodawca przyznał nowe uprawnienia pracownikom, którzy nie otrzymali takiego dokumentu. Zmieniły się też terminy dotyczące sprostowania świadectwa. Jacek Kędziora

Na przestrzeni dwóch lat przepisy dotyczące świadectwa pracy dynamicznie się zmieniały. Nie ma w nim już miejsca na imiona rodziców. Jest to konsekwencja wprowadzonej 4 maja 2019 r. nowelizacji art. 221 § 1 kodeksu pracy. W ślad za nią – począwszy od 29 czerwca 2019 r. – zdecydowano o dostosowaniu do obowiązujących przepisów pomocniczego wzoru świadectwa, stanowiącego załącznik do rozporządzenia ministra rodziny, pracy i polityki społecznej z 30 grudnia 2016 r. w sprawie świadectwa pracy (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 1289 ze zm.; dalej: rozporządzenie w sprawie świadectwa pracy).

Kolejne zmiany

Wprowadzone od 7 września 2019 r. zmiany dotyczące świadectwa pracy pełnią m.in. rolę porządkującą. Do tej pory termin wydania świadectwa pracy – w przypadku definitywnego ustania zatrudnienia – określano w art. 97 § 1 k.p. jako „niezwłoczny". Konieczne było przy tym sięgnięcie do § 4 rozporządzenia w sprawie świadectwa pracy. Zgodnie z jego brzmieniem, wydanie tego dokumentu powinno nastąpić w dniu, w którym stosunek pracy ulega rozwiązaniu lub wygasa. Jedynie w sytuacji, gdy z przyczyn obiektywnych wypełnienie tego obowiązku we wskazanym terminie okaże się niemożliwe, pracodawca ma obowiązek przesłać świadectwo pracy pracownikowi lub osobie upoważnionej za pośrednictwem operatora pocztowego w...