Tadeusz Syryjczyk: Nie wierzę w politykę przemysłową

źródło: EAST NEWS

Najlepsza polityka przemysłowa to jej brak. Ale wierzę w politykę gospodarczą, bo potrzebna jest w sektorach infrastrukturalnych – mówi Tadeusz Syryjczyk, minister przemysłu w rządzie Mazowieckiego.

Kim był w latach 1989–1990 minister przemysłu?

Organem założycielskim dla przedsiębiorstw państwowych. Był też ministrem gospodarki odpowiedzialnym za ustawodawstwo gospodarcze dotyczące innych dziedzin niż finanse czy handel. Na szczęście dla ekipy reformatorów jeszcze w okresie rządów Rakowskiego przeprowadzono likwidację ministerstw gałęziowych. Były przedtem oddzielne resorty przemysłu: maszynowego, chemicznego, ciężkiego itd. W latach 1989–1990 podstawowymi naszymi zagadnieniami były energetyka i górnictwo, choć poświęcałem nieco energii na deregulację i poprawę warunków dla nowej drobnej przedsiębiorczości.

W PRL niemal każda branża miała swojego ministra?

Było np. Ministerstwo Gospodarki Materiałowej, Ministerstwo Górnictwa i Energetyki. To w teorii były narzędzia administracji, a w praktyce były rozbudowane ośrodki lobbingu na rzecz poszczególnych gałęzi przemysłu. Słabo się nadawały do reformowania. Gdyby nie daj Boże przetrwały i zostały obsadzone politykami ekipy solidarnościowej, przeprowadzenie reform byłoby znacznie trudniejsze. Siłą rzeczy branżowy minister utonąłby w lobby. Ministerstwo Przemysłu przejęło wszystkie piony gospodarcze z wyjątkiem handlu zagranicznego (był w gestii resortu współpracy gospodarczej z zagranicą) i krajowego (Ministerstwo Rynku Wewnętrznego), a od Ministerstwa Rolnictwa...