Wakacje po długiej chorobie bez kontroli zdrowia

Urlop wypoczynkowy polega na czasowym niewykonywaniu pracy na dotychczasowym stanowisku. Nie ma powodu, aby uznać, że do jego udzielenia niezbędne są badania potwierdzające zdolność do pracy.

Prawo pracownika do urlopu wypoczynkowego jest jednym z jego podstawowych uprawnień. Warunki udzielenia urlopu w sposób szczegółowy określa kodeks pracy.

Dla przykładu art. 165 k.p. reguluje kwestię obligatoryjnego przesunięcia terminu urlopu. Stanowi m.in., że jeżeli pracownik nie może rozpocząć urlopu w ustalonym terminie z przyczyn usprawiedliwiających nieobecność w pracy, a w szczególności z powodu czasowej niezdolności do pracy wskutek choroby, pracodawca jest obowiązany przesunąć urlop na termin późniejszy.

Badania przed powrotem

Wobec szczegółowych regulacji zawartych w k.p., wydawać by się mogło, że pracodawcy nie powinni mieć żadnych problemów przy udzielaniu pracownikom urlopów wypoczynkowych. Jednak pozorna łatwość komplikuje się w sytuacji, gdy pracownik zamierza skorzystać z uprzednio zaplanowanego wypoczynku po długotrwałej chorobie.

Wątpliwości wynikają z faktu, że w przypadku niezdolności do pracy spowodowanej chorobą, trwającej dłużej niż 30 dni, pracownik podlega kontrolnym badaniom lekarskim w celu ustalenia zdolności do wykonywania pracy na dotychczasowym stanowisku (art. 229 § 2 k.p.). Czy zatem udzielenie urlopu wypoczynkowego pracownikowi, który nie ma ważnych badań lekarskich, stanowi naruszenie przepisów? Jakie grożą za to pracodawcy konsekwencje?

Sytuacja komplikuje...