Mistrz zbrodni

źródło: Biblioteka Narodowa

„Napoleon w Egipcie”, obraz Wojciecha Kossaka

źródło: Wikipedia

Rozstrzelanie powstańców madryckich na wzgórzu Príncipe Pío – obraz hiszpańskiego malarza Francisca de Goi z 1814 r.

Są zbrodniarze, których czcimy, i tacy, których potępiamy. Nie zmienia to faktu, że niezależnie od osiągnięć wszyscy oni mają krew na rękach. Przykładem Napoleon Bonaparte i urodzony 120 lat po nim – Adolf Hitler. Obaj zmienili świat wokół siebie nie do poznania.

Mimo tak wielkiej odległości w czasie i przestrzeni łączy ich wiele podobieństw. Obaj byli cudzoziemcami, którzy wciągnęli państwa, nad którymi zdobyli władzę, w gigantyczną wojnę o globalnym wymiarze. Obaj rozpętali wielką katastrofę humanitarną, która zdziesiątkowała starą Europę. Ich osobowości spaja niepohamowana chęć niszczenia i zabijania. Obaj kontestowali zastany porządek społeczny, choć w zaciszu domowym kierowali się drobnomieszczańską moralnością i niemal prowincjonalnym stylem życia. Obaj stworzyli własny, na wpół błazeński, na wpół charyzmatyczny wizerunek. Potrafili mistrzowsko czekać na swój czas. Pokonywali z zadziwiającą cierpliwością chwilowe przeszkody stojące na drodze ku władzy. A kiedy już ją zdobyli, nie potrafili nasycić swojej pychy i apetytu na wielkość.

Parweniusze, którzy pragnęli władzy nad światem

Napoleon nie był Francuzem, podobnie jak Hitler nie był Niemcem. Pierwszy nigdy sobie z tym do końca nie poradził, drugi uciekł w mit wspólnej germańskiej przeszłości Austriaków i Niemców. Mimo że dzisiejsze niektóre badania nad pochodzeniem przodków Hitlera w linii patriarchalnej wskazują, że byli oni prawdopodobnie Czechami.

Cesarz Francuzów i wódz III Rzeszy wywodzili się z gminu. Hitler...