Odpowiedzialność za przejrzystość stanowionego prawa w dobie Covid-19

W sytuacjach kryzysowych prawo tworzy się wedle innych reguł, niż gdy państwo działa normalnie.

Zagadnienie inflacji stanowionego prawa i przejrzystości wprowadzanych reguł było już wielokrotnie sygnalizowane w dyskursie prawniczym, a pandemia Covid-19 dała powody do powtórnego podjęcia tego tematu.

W zdecydowanej większości problematyka ta sprowadzana jest do kwestii proceduralnych oraz jakości stanowionego prawa, co określane jest mianem zbioru reguł składających się na „zasady przyzwoitej legislacji", o których wielokrotnie wypowiadał się Trybunał Konstytucyjny (por. m.in. wyrok z 16 grudnia 2009 r., Kp 5/08; wyrok z 11 grudnia 2009 r., Kp 8/09; wyrok z 10 stycznia 2012 r., P 19/10). Należy jednak postawić sobie zasadnicze pytanie, czy wraz z opublikowaniem aktu obowiązki prawodawcy w sferze jego przedstawienia kończą się. A może należy je także rozszerzyć na etap zapoznawania się z prawem przez zainteresowanych? Covid-19 daje szczególne powody do refleksji nad tym zagadnieniem.

Okres epidemiczny okazał się praktycznym stress testem dla poszczególnych elementów państwa. Stanowi również wyzwanie dla prawników na każdym etapie i każdej płaszczyźnie stosowania prawa – od legislatorów tworzących regulacje mające dopasować przepisy do nowej rzeczywistości przez sędziów i prokuratorów,...