Wpływ reformy IBOR na działalność przedsiębiorstw niefinansowych

W wyniku serii zdarzeń związanych z manipulacją wysokości wskaźników niektórych stawek IBOR, w świecie finansów rozpoczęto dyskusję na temat zastosowania alternatywnych wskaźników referencyjnych do ustalania kosztu pieniądza. SZYMON KAMIŃSKI

Główne zastrzeżenia dotyczące dotychczasowych stawek dotyczyły braku płynności i odzwierciedlenia w rzeczywistych transakcjach rynku pieniężnego. Najważniejsi regulatorzy rynków finansowych (m.in. ESMA w Unii Europejskiej, FCA w Wielkiej Brytanii oraz Fed w USA) podjęli decyzję o rozpoczęciu prac nad zastąpieniem stawek IBOR tzw. alternatywnymi stawkami referencyjnymi (ang. alternative reference rates, ARR), bądź też modyfikacją istniejących wskaźników w taki sposób, aby ich wartości odpowiadały transakcjom zawieranym na rynkach finansowych. W tym celu w UE opracowano rozporządzenie nr 2016/1011 w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych (tzw. rozporządzenie BMR). Rozporządzenie to określa kluczowe wymogi dla wskaźników referencyjnych, które muszą zostać spełnione, aby dany wskaźnik został uznany za wiarygodny.

Do tej pory zagadnieniami związanymi z reformą IBOR zajmowali się przede wszystkim regulatorzy poszczególnych rynków, przy czym więcej uwagi poświęcano wpływowi reformy stawek referencyjnych na działalność instytucji finansowych, mniej zaś wpływowi na działalność przedsiębiorstw z sektora niefinansowego. W niniejszym artykule podsumowano główne obszary wpływu reformy IBOR na przedsiębiorstwa niefinansowe oraz działania,...