Zbędny dokument, czy niezbędne regulacje

W czasach digitalizacji, optymalizacji procesów, minimalizacji sporządzanej dokumentacji w jednostkach zespoły finansowo-księgowe i zarządy zastanawiają się nad zasadnością sporządzania polityki rachunkowości. Bardzo często też rezygnuje się z jej sporządzania, ale czy słusznie? ALICJA KUPCZAK

Przeglądając system rachunkowości różnych spółek podczas badań sprawozdań finansowych, jedną z najczęściej zauważanych nieprawidłowości jest brak prawidłowo sporządzonej polityki rachunkowości. W odpowiedzi na te zarzuty, księgowi przedkładają biegłemu rewidentowi wprowadzenie do sprawozdania finansowego wraz z załącznikiem w postaci wzorcowego planu kont. Uważają, że w ten sposób dochowują ustawowego obowiązku posiadania polityki rachunkowości, mimo że dokumenty te nie są dopasowane do specyfiki jednostki, ani też zatwierdzone do stosowania przez jej kierownika.

Takie podejście jest jednak nieprawidłowe. Ustawa o rachunkowości (dalej: uor) jasno definiuje w art. 10 obowiązek sporządzania dokumentacji polityki rachunkowości w formie pisemnej, obejmującej nie tylko metody wyceny składników aktywów i pasywów i ich prezentacji w sprawozdaniu finansowym, ale również:

- określenie roku obrotowego i okresów sprawozdawczych, sposobu sporządzania sprawozdania finansowego,

- określenie zakładowego planu kont, dopasowanego do specyfiki jednostki,

- wykaz ksiąg rachunkowych i zbiorów danych tworzących te księgi,

- opis systemu przetwarzania danych i systemu służącego ochronie danych i ich zbiorów.

Potrzebna, czy nie

Poza ustawowym obowiązkiem sporządzania polityki rachunkowości...