Fascynuje mnie prostota

autor zdjęcia: OSKAR HANUSEK

źródło: Fotorzepa

Bettina Bereś, artystka, malarka, hafciarka, uczestniczka licznych rezydencji i projektów

Główną cechą dzieła sztuki jest tajemnica, jest to siła, która nas przyciąga, wabi, ale nie umiemy tego nazwać, racjonalnie wytłumaczyć – mówi Bettina Bereś, artystka, malarka i hafciarka. KAMA ZBORALSKA

Matka – Maria Pinińska-Bereś, czołowa feministka lat 70., ojciec – Jerzy Bereś, w swoich oryginalnych działaniach posługiwał się manifestacjami artystycznymi. Czy trudno znaleźć swoje miejsce w sztuce, nie będąc porównywaną do awangardowych, ekscentrycznych rodziców?

Oj, tak! Przez wielu ludzi ze świata sztuki jestem postrzegana jako córka i obojętne, co bym nie zrobiła, nigdy ani ojcu, ani matce, według nich, nie dorównam. Ja jednak nie mam zamiaru z nimi się mierzyć. Dla moich rodziców kategoria autentyczności była bardzo ważna i mam poczucie, że temu się nie sprzeniewierzyłam. Moja sztuka jest całkiem osobna, co ma czasem niezbyt miłe skutki, ale chyba nikt mi nie może zarzucić wtórności czy czerpania z innych artystów, a w szczególności z moich rodziców. Już od wielu lat robię prace, które w jakiś tam sposób dotyczą rodziny, oscylują wokół mojej mamy, ale jestem przekonana, że nie posiłkują się jej twórczością, ale wchodzą z nią w dialog.

Powtarzając jej performance'y... Na przykład w „Praniu", w którym kiedyś Maria, dzisiaj Bettina, publicznie pierze na tarze pieluchy, potem rozwiesza na sznurku i ukazuje się napis „FEMINIZM", nastąpiło symboliczne przepranie stereotypu. Czy inne stereotypy też pani przeprała?

Wiecznie piorę i nie mogę doprać, więc...