Polska polityka imigracyjna

Przyszły model polskości będzie zatem bardziej przypominał tradycje Rzeczypospolitej Obojga Narodów niż obecny kształt III RP.

Polakiem będzie obywatel utożsamiający się z kulturą polską, identyfikujący się jako Polak (co nie wyklucza tożsamości hybrydowych), odczuwający wspólnotę wartości oraz losu, postrzegający Polskę jako jego miejsce na ziemi. W ścieżce obywatelskiej nowo przybyli zwiążą się trwale z RP. Ścieżka tymczasowa zaś będzie opierała się na modelu „drzwi obrotowych", w którym obywatel innego państwa spędza w Polsce tylko część roku, co realizowane jest z korzyścią dla obu stron.

W ciągu ostatniej dekady Polska zamieniła się z kraju emigrantów w kraj również przyjmujący imigrantów. Przyczyną tej zmiany jest wzrost zamożności społeczeństwa, demografia, obniżenie wieku emerytalnego i zmiany polityczne w otoczeniu Polski. Szacuje się, że bez pracowników z zagranicy polski rynek pracy uległby już kilka lat temu załamaniu, skutkiem czego nasze PKB byłoby na poziomie 7–9 proc. niższym od osiągniętego. Warunkiem sukcesu polityki imigracyjnej jest klarowne określenie jej celów oraz zaprogramowanie i implementacja skutecznych narzędzi.

W polityce imigracyjnej uwzględnić należy ekonomiczny, kulturowy oraz międzynarodowy wymiar tego zjawiska oraz...