Indie albo marginalizacja

Nadszedł czas na nowy model polskiej dyplomacji ekonomicznej. Nie powinniśmy czekać z tym na aktywność Komisji Europejskiej. Czas nagli - piszą eksperci Centrum im. Adama Smitha.

Wraz z końcem 2020 r. Komisja Europejska ogłosiła zakończenie negocjacji z Chinami w sprawie Paktu Inwestycyjnego (CAI). Krajem sterującym przebiegiem rozmów były Niemcy, które chciały zatwierdzić pakt przed wygaśnięciem swojego przewodnictwa w UE. Dominująca rola tego państwa w Unii umożliwia zajęcie pozycji „środkowego obrotowego" w relacjach pomiędzy Chinami i USA – i tym samym przyspieszenie procesu wychodzenia spod amerykańskiej kurateli.

Pakt inwestycyjny musi zostać zatwierdzony przez wszystkie kraje UE. Zastrzeżenia do niego zgłosiły Polska, Włochy oraz Królestwo Niderlandów. Proces całkowitej ratyfikacji i przyjęcia tej umowy przez KE planowany jest na pierwszy kwartał 2022 r. Pakt z Chinami jest kolejnym przykładem kontrowersyjnego działania Komisji jako organu wykonawczego, nad którym nie jest sprawowana żadna realna demokratyczna kontrola.

Podpisanie paktu jest odbierane przez światowych ekspertów negatywnie. Dyrektor Centrum Wartości Europejskich i Polityki Bezpieczeństwa, wskazał m.in., że przyjmowanie paktu odbywało się w pośpiechu, a KE przy negocjacjach z Chinami nie wykazała się w kwestiach pracy niewolniczej oraz likwidacji...