Udział w akcji na rzecz LGBT bez przymusu

Pracownik może odmówić uczestniczenia w inicjatywach pracodawcy, które nie mają związku z jego obowiązkami i są sprzeczne z jego poglądami religijnymi. Dotyczy to m.in. akcji, które uzna za promowanie mniejszości seksualnych.

Zagadnienie wolności sumienia oraz wyznania jest niezwykle skomplikowane i delikatne, tym bardziej w relacjach na linii pracownik – pracodawca. Zarówno religia, jak i problemy mniejszości seksualnych (a także ich wzajemne korelacje) są w debacie publicznej przedmiotem licznych kontrowersji. Determinuje to konieczność zachowania pewnej dozy ostrożności formułowanych na tym tle wypowiedzi, zamiast bardziej radykalnych bądź negatywnie nacechowanych stwierdzeń.

Celem niniejszego opracowania jest wyłącznie podjęcie próby rozstrzygnięcia wątpliwości prawnych zawartych w tytułowym zagadnieniu, abstrahując od stanowiska zajmowanego przez autora we wciąż (niestety) eskalującym dyskursie politycznym i społecznym.

Wiążące polecenia

Punktem wyjścia niniejszych rozważań jest określenie relacji łączącej pracownika i pracodawcę. Zgodnie z art. 100 § 1 kodeksu pracy pracownik jest obowiązany wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych, które dotyczą pracy, jeżeli nie są one sprzeczne z przepisami prawa lub umową o pracę. Analizując przytoczony przepis należy uznać, że polecenia pracodawcy muszą być zgodne z prawem, a ponadto powinny korelować z zakresem obowiązków pracownika.

Należy podzielić dominujący w literaturze prawa pracy pogląd, że pracownik, co do zasady, jest związany poleceniem przełożonego. Przy czym...