Własność musi być chroniona

Różnicowanie Zaburzan jest nie tylko przejawem niesprawiedliwości,ale też narusza prawo do równego traktowania.

Trybunał Konstytucyjny w sprawie K 2/04, analizując uwarunkowania umów międzynarodowych leżących u podstaw uprawnień zabużańskich, doszedł do przekonania, że ,,[u]zasadnieniem (...) kompensacji było (...) umożliwienie obywatelom polskim (...) rozpoczęcia w miarę normalnego bytowania, w ślad za manifestowanym przywiązaniem do obywatelstwa polskiego (...), wyrażającym się wolą przemieszczenia się na terytorium państwa polskiego w jego powojennych (i obecnych) granicach lub, co najmniej, wyrażeniem na to zgody" (tak w pkt. III.3 i 10 uzasadnienia). W tej sytuacji warunek przesiedlenia się do Polski w jej nowych granicach miał służyć pierwotnie potwierdzeniu polskiej przynależności państwowej, albowiem władze ZSRR traktowały Polaków mieszkających na zaanektowanych Kresach II RP począwszy od 17 września 1939 r., wyłącznie jako obywateli sowieckich.

Mechanizm przesiedleńczy

Z tej perspektywy, wykorzystanie braku przesiedlenia się właściciela pozostawionego mienia do Polski w jej powojennych granicach, jako podstawy odmowy potwierdzenia prawa do rekompensaty – stoi w jasnej sprzeczności z zasadą sprawiedliwości, skoro ,,zamanifestowanie" przez Polaków z Kresów przywiązania do obywatelstwa polskiego po 17 września 1939 r., przeważnie skutkowało konfiskatą (nacjonalizacją) nieruchomości i drastycznym pogorszeniem położenia takiej osoby (np. aresztowanie, rozstrzelanie lub...