Freelancer sam musi rozliczać zagraniczne zarobki

Współpraca wolnego strzelca z zagranicznym kontrahentem powinna być oparta na takiej umowie, jaką zawarłby z polską firmą na te same usługi. Od rodzaju kontraktu zależą obowiązki wobec ZUS i fiskusa.

Współpraca z zagranicznymi firmami kusi wolnych strzelców przede wszystkim wyższymi stawkami, korzystnym kursem wymiany walut, ale także prestiżem. Jednocześnie odstrasza konieczność samodzielnego rozliczenia transakcji oraz stopień skomplikowania tej procedury. Freelancerzy stają przed wieloma pytaniami, w tym jak rozliczyć przychody i w jakiej wysokości zapłacić podatek? Czym różni się rozliczenie przychodów uzyskanych od klienta zagranicznego w Polsce od rozliczenia zagranicznych zarobków?

Analogiczna umowa

Podobnie jak w przypadku freelancingu w Polsce, również za granicą obowiązuje podział na umowy zawierane między firmami i osobami fizycznymi oraz rozliczenia w oparciu o fakturę w modelu firma – firma, tj. B2B. Gdy wolny strzelec wykonuje pracę dla zagranicznego klienta pozostając przy tym w Polsce, podlega polskiemu prawu podatkowemu. Oznacza to, że z firmą zagraniczną freelancer powinien podpisać umowę możliwie najbardziej zbliżoną do umowy, jaką podpisałby w Polsce z polskim zleceniodawcą. W przypadku rozliczenia między firmami sprawa jest dużo prostsza – można przygotować i podpisać dowolną umowę lub kontrakt regulujący zakres prac, a podstawą rozliczenia będzie faktura lub rachunek.

B2B z zagranicznym klientem

Zagraniczne firmy bardzo rzadko decydują się na współpracę, jeśli podstawą...