Entuzjazm trwa, ale...

autor zdjęcia: Jan Graczyński/East News

źródło: Rzeczpospolita

Punkt recepcyjno – wypoczynkowy w budynku dawnego Dworca Głównego w Krakowie to od wielu dni schronienie dla uchodźców

W pomoc uchodźcom mocniej musi zaangażować się państwo. Ale trzeba też zadbać o komunikację z Polakami.

Na dworcach w Warszawie, Krakowie czy Przemyślu wszędzie słuchać język ukraiński, ale też niemiecki, francuski i włoski. Po uchodźców i z darami dla nich przyjeżdżają tu ludzie z całej Europy.

Na parkingu pod Centrum Pomocy Humanitarnej (CPH) w Przemyślu wielki ruch. W hali pozostałej po centrum handlowym są noclegownia dla uchodźców, punkty informacyjne i magazyn pomocy humanitarnej.

– Cała moja wieś pod Kijowem jest zniszczona. Musiałem uciekać – mówi łamiącym się głosem starszy mężczyzna o zmęczonej twarzy. Na rękach niesie małego pieska, który niespokojnie się rozgląda. Nieprzyzwyczajony do tłumów ludzi i spalin z samochodów. Po chwili obaj wsiadają do autobusu na duńskiej rejestracji. Autobus odjeżdża i wiezie uciekinierów z Ukrainy w głąb Europy, do świata bez wojny.

Nie chcą jechać...