Piekło na kaukaskiej ziemi

autor zdjęcia: Mark H. Milstein/ANS/Getty Images

źródło: Nieznane

Rosyjskie siły specjalne wkraczają na obrzeża Gudermesu – drugiego co do wielkości miasta Czeczenii, 11 listopada 1999 r.

Trwająca dziesięć lat rosyjska interwencja w Czeczenii była festiwalem zbrodni, okrucieństwa i samowoli. „Porządek” zaprowadzony przez ludzi Putina może w przyszłości zapoczątkować upadek klocków domina na Kaukazie.

Czeczenia została częścią carskiej Rosji w połowie XIX wieku na skutek trwającego kilkadziesiąt lat podboju Kaukazu. Muzułmańscy Czeczeni nigdy nie pogodzili się z utratą suwerenności i przez cały XX wiek dążyli do wyrwania się najpierw z carskich, a później komunistycznych szponów Moskwy. Chcąc skutecznie zamknąć temat butnego narodu czeczeńskiego, w 1944 roku Stalin rozkazał deportować całą ludność z kaukaskiej krainy do obozów na Syberii i w Kazachstanie. Czeczeni powrócili na swoje ojczyste tereny dopiero w 1957 roku na podstawie decyzji o utworzeniu Czeczeńsko-Inguskiej Autonomicznej SRR. Jednak na terenie republiki zamieszkiwała już spora liczba osadników rosyjskich.

Kiedy we wrześniu 1991 roku w Moskwie nie doszedł do skutku pucz Janajewa, w Czeczenii obalono komunistyczny rząd. W październiku odbyły się wybory parlamentarne i prezydenckie, a władzę objął Dżochar Dudajew. Czeczenia ogłosiła swoją suwerenność. W odpowiedzi na decyzje podjęte w Groznym prezydent Borys Jelcyn wprowadził stan wyjątkowy. Jednak armia rosyjska nie wkroczyła na czeczeńską ziemię. W marcu 1992 roku przyjęto konstytucję, która określała Czeczenię jako niepodległe państwo. Świat nie uznał jednak nowego kraju na mapie świata i był to początek ogromnego chaosu, który zapanował w Czeczenii....