Ze zwolnieniem chorego pracownika nie należy się spieszyć

Jeśli pracownik po wyczerpaniu okresu zasiłkowego ubiega się o świadczenie rehabilitacyjne, to dla pracodawcy najbezpieczniej jest poczekać z decyzją o ewentualnym rozwiązaniu umowy do czasu uprawomocnienia się decyzji ZUS.

Pracownik podlega ochronie przed zwolnieniem w okresie usprawiedliwionej nieobecności w pracy, m.in. w czasie niezdolności do pracy z powodu choroby (art. 41 kodeksu pracy). Jednak w przypadku, gdy taka nieobecność się przedłuża, pracodawca może rozwiązać stosunek pracy bez wypowiedzenia. Wolno to jednak zrobić dopiero po upływie wskazanych w kodeksie pracy okresów ochronnych, których długość zależy od stażu pracy u danego pracodawcy.

Okresy ochronne

Zgodnie z art. 53 § 1 pkt 1 k.p. rozwiązanie umowy bez wypowiedzenia bez winy pracownika jest dopuszczalne, jeżeli jego niezdolność do pracy wskutek choroby trwa dłużej niż:

∑ trzy miesiące – gdy pracownik był zatrudniony u pracodawcy krócej niż sześć miesięcy,

∑ łączny okres pobierania z tego tytułu wynagrodzenia i zasiłku oraz pobierania świadczenia rehabilitacyjnego przez pierwsze trzy miesiące – przy co najmniej sześciomiesięcznym zakładowym stażu pracy, ale też wtedy, gdy niezdolność do pracy została spowodowana wypadkiem przy pracy albo chorobą zawodową.

Ustalając upływ ww. okresów – stażu pracy i okresu absencji – należy przy tym stosować różne zasady liczenia terminów.

Zakładowy staż pracy

Do stażu pracy, od którego zależy długość okresu ochronnego, wlicza się wszystkie okresy zatrudnienia u danego pracodawcy bez względu na...