Tysiąc lat polskiej uczty

autor zdjęcia: Muzeum Narodowe w Krakowie/Wikimedia Commons

źródło: Rzeczpospolita

„Uczta u Wierzynka” – obraz Bronisława Abramowicza z 1876 r.

autor zdjęcia: Kazimierz Borkowski/NAC

źródło: Rzeczpospolita

Kuchmistrze w sali restauracyjnej transatlantyku MS Batory. Stół z modelem Batorego wykonanym z masła, przygotowanym na bankiet wydany w Nowym Jorku dla dygnitarzy i przedstawicieli prasy, 1936 r.

autor zdjęcia: archiwum prywatne

źródło: Rzeczpospolita

Andrzej Fiedoruk, autor książki „Jak dawniej jadano”

„Wspólnota stołu to ponadczasowa wartość, której ogromne znaczenie dla jedności nie tylko rodziny, ale i całego społeczeństwa, dostrzegali nasi przodkowie” – mówi pisarz Andrzej Fiedoruk, autor książki „Jak dawniej jadano”.

Pańska najnowsza książka „Jak dawniej jadano” zawiera opis kuchni polskiej charakterystycznej dla każdej z epok naszej historii, począwszy od najdawniejszych czasów przedchrześcijańskich, aż po sztukę kulinarną doby PRL-u. A menu której z tych epok najbardziej przypadłoby do gustu współczesnemu konsumentowi?

Sądzę, że byłaby to kuchnia z okresu 20-lecia międzywojennego. Powiedziałbym nawet, że to właśnie wówczas powstały fundamenty narodowej kuchni polskiej, którą znamy dziś. Odzyskanie państwowości po 123 latach niewoli sprawiło, że Polska stała się wtedy właściwie jedną wielką areną toczących się zmian i reform. Nie tylko był to kraj zniszczony wojną, ale również stanowiący zlepek trzech organizmów, w których przez ponad wiek utrzymywano odmienne systemy polityczne, prawne, religijne, gospodarcze, a także kanony związane z kulturą, obyczajowością, modą czy chociażby właśnie kuchnią. Nie bez znaczenia był też fakt, że ówczesną Rzeczpospolitą zamieszkiwali liczni przedstawiciele różnych narodów i grup etnicznych. W 1918 r. pojawiła się konieczność scalenia tych poszczególnych systemów ekonomicznych i administracyjnych, aby utworzyć jedną państwowość, co okazało się ogromnym wyzwaniem pod kątem logistycznym i organizacyjnym.

Jakie czynniki...