Dwie ścieżki naprawy. Ale czy dobre?

Nie można przyjąć regulacji niejednoznacznie oceniającej skutki naruszenia praworządności, a jednocześnie wydłużającej niezasadnie czas odbudowy systemu. Ze szkodą dla wszystkich.

Po relatywnie długim czasie oczekiwania zostały przedstawione projekty przygotowane przez Komisję Kodyfikacyjną Ustroju Sądownictwa i Prokuratury działającą przy ministrze sprawiedliwości, których celem jest przywrócenie stanu praworządności w wymiarze sprawiedliwości.

Proponowane regulacje nie usuną wszystkich skutków prawnych, społecznych i systemowych wieloletniego naruszania zasady państwa prawa i innych, wynikających z norm konstytucyjnych. Ich celem jest jednak przywrócenie konstytucyjnego prawa do sądu jako organu wymiaru sprawiedliwości o przymiocie niezależności sądu opartej na niezawisłości sędziowskiej, która stanowi fundamentalny aspekt prawa do rzetelnego i sprawiedliwego rozpoznania i rozstrzygnięcia sprawy. Komisja ustrojowa (przy udziale komisji kodyfikacyjnych: Prawa Karnego i Prawa Cywilnego) przygotowała dwa projekty zmierzające do tego samego celu, ale częściowo różnymi drogami. Jak się podnosi, jeden z nich w większym stopniu nawiązuje do opinii Komisji Weneckiej. Czy rzeczywiście?

Oba projekty zakładają utrzymanie w mocy statusu zawodowego osób, które dopiero rozpoczęły służbę sędziowską w czasie trwania kadencji Krajowej Rady Sądownictwa działającej w niekonstytycyjnym składzie (tzw. neo-KRS), będąc wcześniej asesorami sądowymi.

Nie będzie powrotu

Obie propozycje przyjmują także uchylenie z mocy prawa ze skutkiem na...