Zwrot wadium (część I)

Orzecznictwo | Decyzja o wadium należy do zamawiających. Ta swoboda wymaga jednak rozwagi

Zwrot wadium budził, budzi i przypuszczalnie będzie budził liczne praktyczne kontrowersje. Było tak, co odzwierciedla orzecznictwo, pod rządem poprzednio obowiązującej ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. DzU z 2019 r., poz. 1843 z późn. zm., dalej jako p.z.p.2004), dostrzegalne jest to również w praktyce stosowania regulacji obecnie obowiązującej ustawy z dnia 11 września 2019 r. Prawo zamówień publicznych (t.j. DzU z 2024 r., poz. 1320, dalej jako p.z.p.2019). Wątpliwości praktyczne, wydaje się, mogły zostać dostrzeżone przez ustawodawcę. W p.z.p.2004 zamawiający żądał od wykonawców wniesienia wadium, jeżeli wartość zamówienia była równa lub przekraczała kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 tej ustawy (art. 45 ust. 1 p.z.p.2004), a jeżeli wartość zamówienia była mniejsza niż kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8 p.z.p.2004, zamawiający mógł żądać od wykonawców wniesienia wadium (art. 45 ust. 2 p.z.p.2004). Z kolei według obecnie obowiązującego przepisu zamawiający może żądać od wykonawców wniesienia wadium (art. 97 ust. 1 p.z.p.2019). Ustawodawca uwzględnił więc uwarunkowania rynkowe, które zniechęcały przedsiębiorców (potencjalnych wykonawców) do...