Fuzje i przejęcia w orzecznictwie Sądu Najwyższego

Umowa gwarancyjna oraz umowa wielostronna – to dwie kwestie niezwykle ważne dla projektów fuzji i przejęć, co do których wypowiedział się Sąd Najwyższy.

Złożone międzynarodowe transakcje obejmujące nabycie praw udziałowych lub istotnej części majątku przedsiębiorcy (ang. mergers and acquisitions – transakcje M&A) z polskim komponentem są częstym zjawiskiem na lokalnym rynku, ale powstałe na ich tle spory są stosunkowo rzadko poddawane ocenie polskich sądów, a jeszcze rzadziej odnosi się do nich w swoich postanowieniach Sąd Najwyższy.

Strony wybierają arbitraż

Kompleksowy, wielopodmiotowy i często wielojurysdykcyjny charakter projektów M&A wymaga tworzenia elastycznych i złożonych dokumentów transakcyjnych, operujących konceptami wywodzącymi się z zachodnich systemów prawnych, takich jak oświadczenia i zapewnienia sprzedawcy (representations & warranties) oraz zasady odpowiedzialności w przypadku ich naruszenia. W efekcie, kluczowe umowy są często poddawane prawu obcemu, a właściwość polskich sądów zostaje wyłączona. W praktyce obserwujemy to przede wszystkim, gdy inwestorem jest podmiot amerykański lub brytyjski. Tamtejsze fundusze oraz gracze sektorowi są silnie związani z systemem common law (prawo precedensowe; dosł. z ang. „prawo wspólne”, „prawo powszechne”). Nawet w przypadku nabywania aktywów w innych jurysdykcjach, takie podmioty chcą pozostać na gruncie prawa, które uznają za bezpieczne i w pełni zrozumiałe.

Ponadto pomiędzy uczestnikami rynku panuje...