Dopuszczalność drogi sądowej przy wdrażaniu środków unijnych z KPO

Celem środków z Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności (KPO) jest odbudowa odporności społeczno-gospodarczej w kraju po kryzysie wywołanym pandemią COVID-19. Szybkość wdrażania i uproszczone procedury nie stoją na przeszkodzie podstawowej gwarancji prawa do sądu.

Wszyscy pamiętają ożywioną dyskusję oraz liczne spory związane z przyznaniem Polsce wsparcia z europejskiego Instrumentu na rzecz Odbudowy i Zwiększania Odporności (Recovery and Resilience Facility – RRF). Przedłużający się okres zatwierdzania programu, wymusił przyjęcie szczególnych ram prawnych i instytucjonalnych. Generalna zasada tego instrumentu przewiduje bowiem, że planowane kamienie milowe, wartości docelowe i orientacyjny harmonogram realizacji reform i inwestycji, należy zakończyć do 31 sierpnia 2026 r.

Instytucje wdrażające środki z KPO

W związku z powyższym, instytucje powołane do wdrażania środków z KPO muszą cechować się niezbędnym doświadczeniem, zdolnościami administracyjnym, jak też sprawnością i skutecznością działania. Na poziomie instytucji odpowiedzialnej są to właściwe ministerstwa lub urzędy administracji państwowej. Jednostkami wspierającymi są agencje wykonawcze lub instytucje powołane do realizacji zadań z dziedziny ochrony środowiska, rolnictwa, przedsiębiorczości, transportu, cyfryzacji, w tym m. in. Polska Agencja Rozwoju Przedsiębiorczości, Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej czy Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa.

W zależności od posiadanych uprawnień lub kompetencji niektóre z ww. podmiotów mogą zlecić regionalnej instytucji finansowej realizację zadań związanych z udzielaniem pomocy z...