![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Przywództwo, czyli igraszki z historią
Ironia historii była najokrutniejsza wobec najgłośniejszych i najbardziej pewnych siebie.
Ktoś powie, że przywództwo jest łatwe? Bo wystarczy, że zadecyduje o nim jakaś grupa ludzi, przypadek lub Opatrzność? Otóż nie. Większość ludzi wywindowanych na szczyty nie umie sprostać wyzwaniu. Schlebia tłumowi, stroi śmieszne miny, wykrzykuje gromkie hasła. Nadyma policzki przed kamerami telewizyjnymi, peroruje do mikrofonu wielkim głosem i wysyła buńczuczne tweety. Ale przecież nie w tym jest wielkość. Prawdziwy wkład w historię to nie teatr min i gestów, tylko umiejętność zmierzenia się z dziejami, kiedy trzeba. Postawienia się Opatrzności, losowi, ba, narodowi nawet, choć to najtrudniejsze. To konfrontacja straszliwa; mało kto wychodzi z niej z sukcesem. Jednak ci, którym się uda, przechodzą do annałów historii, a ich twarze zdobią karty podręczników przez wieki.
Są i tacy, którzy mierząc się z historią, zbyt szybko wierzą w swój sukces. Są wtedy gotowi...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
