Porzucona narracja

autor zdjęcia: Maja Wirkus

źródło: Rzeczpospolita

Alina Szapocznikow to jedna z artystek, których dzieła stoją w różnych częściach wystawy w MSN. Wśród nich jest monumentalny pomnik przyjaźni polsko-radzieckiejm

Z prezentacji zbiorów Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie dowiadujemy się, kim bywamy i dokąd zmierzamy, ale nie tego, skąd przychodzimy.

Czy jest nam dzisiaj potrzebna awangarda? To, co w niej było najsilniejsze, to nadzieja na społeczną zmianę, w jakiej może uczestniczyć sztuka. Dlatego tak pilnie przyglądamy się nowemu muzeum, które mieści w swej nazwie nowoczesność.

Długo oczekiwana prezentacja zbiorów zatytułowana „Wystawa niestała 4 x kolekcja” w nowym gmachu Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie pozwala wreszcie w pełni docenić ekspozycyjną wartość i skalę jego wnętrza. Pomimo wystawienia pond 150 obiektów daje też sygnał fragmentaryczności pokazu. Klatka schodowa, przestronne sale, okna, oświetlenie, dbałość o detal wszystko to sprawia, że czujemy się tu wygodnie. „Znaczenie tego muzeum leży w jego lokalizacji” – stwierdził autor budynku Thomas Phifer. I rzeczywiście, oglądając przez wielkie okna pierwszego i drugiego piętra muzeum zaskakującą z tej perspektywy panoramę miasta, czujemy się w jego sercu.

Zresztą od początku swego istnienia muzeum nie chce być miejscem oderwanym od rzeczywistości, skupionym na historii, ale ośrodkiem szybkiego reagowania na to, co dzieje się w Polsce i na świecie, jak np. inwazja Rosji na Ukrainę i napływ do Warszawy uchodźców, w wyniku którego utworzono, jeszcze w poprzedniej siedzibie, Solidarny Dom Kultury „Słonecznik”. To także poszerzyło kolekcję o aktualne dzieła artystów z Ukrainy.

Lokalizacja wyznacza być może także tytułową „niestałość” czy wręcz brak jednej...