Rosyjskie przejście przez Morze Czerwone

autor zdjęcia: Stringer/Anadolu via Getty Images

źródło: Rzeczpospolita

Rosjanie wykorzystują sudański konflikt wewnętrzny do poszerzenia swoich wpływów, ale może on też utrudnić funkcjonowanie ich przyszłej bazy w Porcie Sudan. W tym miesiącu opozycja atakowała go np. z użyciem dronów. Na zdjęciu skutki ataku z 6 maja 2025 r.

Po utracie kontroli nad swoimi bazami w Syrii Rosja szuka nowych, które pozwolą jej zwiększać wpływy w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Kluczowe są tu dwa kraje: Sudan i Libia.

Gdy w grudniu 2024 r. syryjscy rebelianci zbliżali się do leżącego na śródziemnomorskim wybrzeżu Syrii miasta Tartus, stacjonujące w tamtejszym porcie rosyjskie okręty wojenne pospiesznie wychodziły w morze. Na zdjęciach satelitarnych z tego okresu widać stojące na redzie m.in. okręt desantowy Iwan Grien, dwie fregaty rakietowe Admirał Grigorowicz oraz Admirał Gołowko, a także dwa statki towarowe. Po kilkunastu dniach, gdy władzę w Syrii przejął nowy rząd, Rosjanom wypowiedziano umowę o korzystaniu z portu, podpisaną jeszcze przez Baszara Asada. Damaszek zezwolił tylko na wejście do Tartusu kontenerowców, na które ładowano pozostawiony w bazie sprzęt wojskowy.

Obecnie na podstawie zdjęć satelitarnych analitycy oceniają, że Rosja wycofała z Morza Śródziemnego znaczną część swoich okrętów. Te jednostki, które jeszcze na nim pozostały, nie mają już prawa stałego bazowania w Tartusie. Mogą wpływać do portu tylko na krótki czas i za każdym razem muszą uzyskiwać na to zgodę. Podobnie nieuregulowany status ma rosyjska baza lotnicza w Hmejmim. I choć Kreml stara się nakłonić Damaszek do zmiany decyzji, to niepewny los obu baz uderza w rosyjskie interesy w regionie. Stąd też Moskwa z ogromną nadzieją zerka w stronę Sudanu i Libii.

Na wprost Mekki

W połowie lutego 2025 r. w Moskwie doszło do spotkania ministra spraw zagranicznych Siergieja Ławrowa z jego sudańskim...