Zablokować falę roszczeń, ale nie popsuć relacji z USA

autor zdjęcia: Piotr Łapiński/NurPhoto via AFP

źródło: Rzeczpospolita

Ustawa 447 wywołała w Polsce duże emocje. Na zdjęciu protest przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie 23 czerwca 2020 roku w związku z wizytą prezydenta Andrzeja Dudy u Donalda Trumpa

źródło: Rzeczpospolita

Majątek znacjonalizowany po wojnie był tylko w 20 proc. własnością obywateli polskich pochodzenia żydowskiego, a w 80 proc. – rdzennych Polaków. Gdyby Polska znalazła środki na rekompensaty dla Żydów i nie chciała nikogo dyskryminować, musiałaby wyasygnować jeszcze pięć razy więcej środków dla zaspokojenia analogicznych roszczeń pozostałych obywateli.

W 2007 roku Stephen Walt i John Mearsheimer, dwóch uznanych amerykańskich politologów, opublikowało książkę pod tytułem „Lobby izraelskie i polityka zagraniczna Stanów Zjednoczonych”, która ukazała się po polsku staraniem Wydawnictwa Nowej Konfederacji. Badacze ci wskazują na znaczący wpływ środowisk żydowskich i ewangelikalnych na administrację amerykańską, zwłaszcza na republikanów. Politykę tę wyraził wiceprezydent Mike Pence: „Jesteśmy z Izraelem, ponieważ jego sprawa jest naszą sprawą, jego wartości są naszymi wartościami, jego walka jest naszą walką”. Złośliwi komentatorzy twierdzili, że polityka „America First” jest w istocie strategią „Israel First”. Efektem tej polityki były oczekiwania administracji Donalda Trumpa odnośnie do restytucji mienia ofiar Holokaustu określone w ustawie 447.

Kto ma prawo do rekompensaty

Przypomnijmy, że w październiku 2017 roku Ministerstwo Sprawiedliwości przedstawiło projekt tak zwanej dużej ustawy reprywatyzacyjnej. Dawni właściciele i ich spadkobiercy z najbliższej rodziny mogli składać wnioski o rekompensatę w wysokości 20 proc. wartości utraconej nieruchomości. Koszty dla budżetu państwa miały wynieść około 20 miliardów złotych. Prawa do rekompensaty mieli być pozbawieni właściciele, którzy nie mają polskiego obywatelstwa, oraz ci spadkobiercy, którzy nie byli...