Jak wyceniać i amortyzować biologiczne aktywa trwałe

Zwierzę zaliczone do stada hodowlano-użytkowego podlega amortyzacji. Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się także od wartości początkowej upraw roślin wieloletnich. W obu przypadkach stosuje się liniową metodę amortyzacji.

Zasady wyceny i ujmowania biologicznych aktywów trwałych i obrotowych, niebiologicznych produktów rolniczych oraz ustalania wyniku działalności rolniczej powinny być określone w przyjętej przez przedsiębiorstwo polityce rachunkowości. Okresowo, co najmniej na koniec roku obrotowego należy przeprowadzić inwentaryzację stanu zwierząt i roślin drogą spisu z  natury, a jeżeli warunki na to nie pozwalają – drogą porównania danych ksiąg rachunkowych z odpowiednimi dokumentami.

Tematyka kosztów wytworzenia w działalności rolniczej była omawiana w „Tygodniku Podatników” z 23 czerwca, z 30 czerwca, z 28 lipca, z 11 sierpnia i z 18 sierpnia. W dzisiejszym numerze kontynuujemy wyjaśnianie tych zagadnień.

Aktywa trwałe w  produkcji zwierzęcej

Do biologicznych aktywów trwałych zalicza się zwierzęta użytkowane na potrzeby przedsiębiorstwa przez czas dłuższy niż jeden rok, zdatne do dostarczania korzyści ekonomicznych w postaci przychówka (np. cieląt, prosiąt, źrebaków, jagniąt) oraz produktów niebiologicznych (tj. produktów rolniczych niezdolnych do przemiany biologicznej, np. mleka, wełny, sierści, jaj). Zwierzęta zaliczane do biologicznych aktywów trwałych dzieli się na dwie grupy:

∑ zwierzęta posiadające dokumentację hodowlaną, utrzymywane dla reprodukcji oraz

∑ sztuki bez...