Miasto znów musi się przenieść

autor zdjęcia: Jonathan NACKSTRAND/AFP

źródło: Rzeczpospolita

Luterański kościół w Kirunie w trakcie dwudniowej operacji przesuwania

Kolejne sześć tysięcy mieszkańców położonej za kręgiem polarnym Kiruny musi opuścić swoje domy, by ustąpić miejsca rozrastającej się kopalni.

Kiruna, miasto leżące ok. 150 km na północ od koła podbiegunowego, powstało dzięki kopalni rud żelaza wydrążonej w górach Kiirunavaara i Luossavaara. Symbioza miasta z tą obecnie największą na świecie i najbardziej nowoczesną kopalnią trwa już od ponad 120 lat. Państwowy koncern wydobywczy LKAB zatrudnia około 2300 osób i jest drugim po gminie największym pracodawcą miasta.

I wszystko by się pewnie nadal układało jak najlepiej, gdyby nie dramatyczny komunikat gminy Kiruna w 2004 roku: Miasto znów musi się przenieść.

Nie ma dokąd iść

Decyzja o przeprowadzce sprzed 21 lat objęła 6 tys. mieszkańców, co stanowi około 30 proc. populacji Kiruny.

Projekt był unikalny, bo zakładał również przeprowadzkę najcenniejszych obiektów budowlanych, m.in. domu dla pierwszych górników, kościoła, dzwonnicy i wieży zegarowej. Stało się bowiem jasne, że działalność wydobywcza kopalni powoduje deformacje gruntu, który przesuwa się w kierunku miasta, co w dłuższej perspektywie nie czyni go bezpiecznym. Rozpoczął się mozolny i kompleksowy proces transformacji miasta w nowe, za co miliardowe koszty ponosi LKAB.

Trzy lata temu otwarto nowe centrum miasta (w którym, jak twierdzą mieszkańcy, temperatura jest niższa o co najmniej 5 stopni). Powstał też park...