Historia dzieje się przy biesiadnym stole

Kto żyw, spieszy pisać książkę kucharską: blogerzy, dziennikarze, ludzie sztuki. Trudno zliczyć współczesne tomy o kulinariach, nawet tylko rodzime, tak jak trudno znaleźć taki, który nie przytacza aforyzmu: „Powiedz mi, co jesz, a powiem ci, kim jesteś”.

W błędzie są ci, którzy traktują to błyskotliwe stwierdzenie jako anonimowe, niewiadomego pochodzenia. Jego autorem jest Francuz, Anthelme Brillat-Savarin, a zamieścił je w książce „Fizjologia smaku”. Właśnie minęło 200 lat od chwili, gdy świat poznał tę oczywistość. „Fizjologia smaku” została ukończona i wydana w Paryżu w 1825 r. (pierwsze polskie wydanie: 1977 r.). Dzieło weszło na stałe, z fanfarami, także do historii literatury, ponieważ Brillat-Savarin był mistrzem nie tylko rondla (choć nie był profesjonalnym kucharzem, lecz wziętym prawnikiem), ale także mistrzowsko władał piórem, dykteryjkami, anegdotami. W zasadzie on pierwszy wszystkim piszącym o jedzeniu podniósł poprzeczkę bardzo wysoko. Czas pokazał, że dla wielu za wysoko.

Książki zawierające przepisy kucharskie, omawiające sposoby gotowania, smażenia, pieczenia etc., powstawały w nowożytnej Europie już setki lat przed Brillat-Savarinem. Najstarszą znaną polską książkę kucharską...