Radykalna pragmatyczka

autor zdjęcia: Nathan Laine/Bloomberg

źródło: Rzeczpospolita

Giorgia Meloni przed Pałacem Elizejskim w drodze na spotkanie europejskich liderów (17 lutego 2025 r.). Przez trzy lata, gdy pełni funkcję premiera, w sąsiedniej Francji było sześciu szefów rządu

Gdy w innych dużych krajach europejskich scena polityczna się destabilizuje, nad Tybrem jest wyjątkowo spokojnie. Gdzie się podziała obiecana przez Giorgię Meloni rewolucja?

Przez dekady włoska scena polityczna była synonimem niestabilności. Gdy trzy lata temu wybory wygrała Giorgia Meloni, wielu postrzegało ją jako niedoświadczoną demagożkę wywodzącą się ze środowisk skrajnej prawicy, która będzie kolejnym epizodycznym premierem. Dziś nie tylko trwa u władzy, ale ma poparcie na poziomie wyższym niż uzyskane w wyborach.

Nieoczywista ewolucja

Ostatnie trzy lata przyniosły Europie całą serię turbulencji. We Francji, która ma teoretycznie najsilniejszą egzekutywę we współczesnej Europie Zachodniej, trwa permanentny kryzys polityczny, funkcjonuje tam już szósty rząd, odkąd Meloni została premierem. W Niemczech rok temu rząd upadł na tle sporów o budżet, a Olaf Scholz został pierwszym od lat 60. kanclerzem, który nie przetrwał na stanowisku pełnych czterech lat. Jego następca Friedrich Merz szybko się zużywa, a AfD wyprzedza w sondażach rządzące CDU/CSU.

W Wielkiej Brytanii premier Keir Starmer ma najniższy poziom zaufania, odkąd zaczęto prowadzić badania w latach 70. Jego Partia Pracy przegrywa w sondażach z Nigelem Farage’em. W Hiszpanii premier Pedro Sánchez co prawda trwa na stanowisku ósmy rok, ale jego mniejszościowy rząd opiera się na trudnej współpracy od komunistów po separatystów chcących niepodległości Katalonii.

„Frankfurter...