Podróż w strefę cienia

autor zdjęcia: Alicja Szulc (2)

źródło: Rzeczpospolita

Instalacja „aż staliśmy się ogniem a ogień nami” artystycznego duetu Basel Abbas i Ruanne Abou-Rahme łączy przejmujące obrazy, dźwięki i recytacje z obiektami takimi jak tkaniny, metalowe barykady i rysunki ojca artystki

źródło: Rzeczpospolita

Ćwiczenia z kartografii Lany Čmajčanin. „551.35. Geometria czasu” to 35 nakładających się na siebie zarysów różnych podziałów półwyspu bałkańskiego

Wystawa w warszawskim MSN uzmysławia, jak daleki pozostaje wciąż mityczny Zachód dla pogrążonego w chaosie Wschodu.

Tę podróż rozpoczynamy pociągiem. Na parterze, w centralnej części klatki schodowej warszawskiego Muzeum Sztuki Nowoczesnej odwzorowano wielką rozetę okna dworca w Stambule. Turecki artysta Aykan Safoğlu ułożył ją z kolorowych puzzli, przywołując w ten sposób miejsce, dokąd docierał luksusowy i egzotyczny zarazem Orient Express. Z tego dworca, w odwrotnym kierunku i w zupełnie innych warunkach, wyruszali również emigranci w poszukiwaniu lepszego życia.

Trasa Orient Expresu wiodła z Paryża przez Strasburg, Monachium, Wiedeń, Budapeszt, Bukareszt i Warnę, łącząc Zachód z Europą Centralną aż po najdalej wysunięty skrawek Europy Południowo-Wschodniej. Od tego czasu rozpadły się imperia scalające w jednym politycznym organizmie różne narody: cesarstwa austro-węgierskie i rosyjskie, powstał i upadł blok sowiecki z murem berlińskim jako symbolem podziału na wolny i zniewolony świat. Odrodziły się państwa i narody. I zrodziły się nowe podziały, nowe mapy, nowe obszary opresji. Jak bardzo zmieniło się rozumienie terminów bliższego i dalszego Wschodu od końca XIX w., kiedy słynny pociąg wyruszał w swoją podróż? I jak daleko od nich leży mityczny Zachód?

Historie z Europy Bliskowschodniej

Widoczna z wyższych pięter podwójnych schodów...