Nieukarani sprawcy cyberprzemocy czy hejtu znajdą sobie kolejną ofiarę

W internecie wcale nie jesteśmy anonimowi. Jeśli dziecko jest ofiarą hejtu i cyberprzemocy, warto przedstawić policji wydruki ze stron internetowych, SMS-y, wiadomości na Messengerze, przerobione zdjęcia czy też filmy – radzi mec. Joanna Szpiega-Bzdoń. Tłumaczy, czego można oczekiwać od szkoły, a kiedy pójść na policję.

Jakie pierwsze kroki mają podjąć rodzice, jeśli zorientują się, że dziecko jest ofiarą przemocy rówieśniczej, np. hejtu czy gnębienia?

Po pierwsze trzeba sobie zadać pytanie, skąd wiemy, że dziecko jest ofiarą hejtu.

Załóżmy, że jest to relacja dziecka lub sygnalizuje nam to nauczyciel.

Jeśli mamy tylko relację dziecka, to najpierw musimy sprawdzić, czy np. ono zostało jednorazowo uderzone, bądź ma jakiś konflikt z kolegą. Innymi słowy ocenić, czy dziecko doznało jakiejś przykrości incydentalnej, czy mamy do czynienia z przemocowymi zachowaniami systematycznie w stosunku do dziecka powtarzanymi.

W tym drugim przypadku zazwyczaj taka przemoc ma charakter grupowy. Oczywiście, często zaczyna się to od takiego klasowego łobuza, który upatrzył sobie nasze dziecko na ofiarę i będzie je dręczył. Czasami jest to dręczenie fizyczne, ale dużo częściej psychiczne. Chodzi o np. dogadywanie, przedrzeźnianie, obmawianie, wyśmiewanie, odmowę wspólnej zabawy, ale czasem też jakieś szturchanie. To w klasach młodszych. W starszych może dochodzić do różnego prowokowania innych zachowań i przenoszenia tego wszystkiego do sieci. Mam tu na myśli namawianie innych kolegów, koleżanek do do robienia memów, tworzenie fałszywych kont do pomawiania, albo podszywanie się pod ofiarę, by ją skompromitować, robienie deep fake'ów...