![[?]](https://static.presspublica.pl/web/rp/img/cookies/Qmark.png)
Musiał żyć samotnie
Musiał żyć samotnie
Kazimierz Dejmek (1924 - 2002), uczeń Leona Schillera, aktor, inscenizator, współzałożyciel i trzykrotny dyrektor Teatru Nowego w Łodzi. Zaangażował się w realizm socjalistyczny wystawiając "Brygadę szlifierza Karhana" i "Poemat pedagogiczny". Jego "Łaźnia", "Święto Winkelrieda" i "Ciemności kryją ziemię" zapowiadały i tworzyły przełom polityczny 1956 r. Do jego największych osiągnięć należą "Dziady" (które uruchomiły bieg wypadków, mających kulminację w wydarzeniach marca 1968 r.), "Operetka" Gombrowicza, "Wyzwolenie" Wyspiańskiego i cykl spektakli Sławomira Mrożka. Był ministrem kultury w rządach Waldemara Pawlaka i Józefa Oleksego (1993 - 1996). Śmierć przerwała przygotowania do premiery "Hamleta".
FOT. MICHAŁ SADOWSKI
Jacek Cieślak: Jaki naprawdę był Kazimierz Dejmek?
Piotr Dejmek: Kiedy pytano ojca o życie osobiste, odpowiadał zawsze, że prywatnie jest bardzo nieinteresującym człowiekiem i nie ma nic do powiedzenia na ten temat. Gdyby zebrać relacje najbliższych... Myślę, że nie ma sensu mówić o jego prywatności.
A czy rodzinne korzenie nie miały większego znaczenia?
Dziadkowie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta
