Zwisy, sploty i metalowy postmodernizm
Łódzkie Triennale Tkaniny
Zwisy, sploty i metalowy postmodernizm
Dzieje tkaniny artystycznej jako niezależnego i opartego nawłasnej estetyce medium sztuki plastycznej są stosunkowo młode. Są to w zasadzie lata pięćdziesiąte i sześćdziesiąte naszego wieku, kiedy tkanina przestała być uzależniona od malarstwa i oderwała się od swojej dotychczasowej tylko dekoracyjnej funkcji. Stało się to w dużym stopniu za sprawą polskich twórców: Magdaleny Abakanowicz, Wojciecha Sadleya, Jolanty Owidzkiej, Antoniego Starczewskiego, Stefana Popławskiego i wielu innych cenionych dziś w świecie artystów. Pierwszym międzynarodowym przeglądem twórczości artystów posługujących się tworzywem tkackim było Biennale Tkaniny w Lozannie. Na jego inauguracyjnej wystawie w 1962 roku grupa polskich artystów wywołała prawdziwą furorę unaoczniając, że tkanina może być rzeźbą, aranżacją przestrzeni, a nie tylko płaskim gobelinem. Reszty dopełniły różne...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta