Pierwszy był Budzisław
Trudno ustalić dokładny moment pojawienia się w Polsce kościelnego notariatu publicznego. W treści dokumentów z XII w. niektórzy badacze dostrzegali ślady nawiązujące do ars notarii, jednak praktyczna znajomość zasad funkcjonowania instytucji pojawiła się nieco później, w XIII wieku. Po raz pierwszy w 1284 r. arcybiskup Jakub II Świnka uzyskał od papieża Marcina IV prawo mianowania dwóch notariuszy. W 1287 r. jeden z nich, Budzisław, pierwszy znany z imienia notariusz mianowany w Polsce, sporządził dokument notarialny.
Notariuszami byli u progu wspaniałej kariery m.in. Jan Długosz, znakomity historyk, dyplomata, wychowawca synów królewskich, a także Jan Łaski, kanclerz wielki koronny i prymas Polski, kodyfikator prawa i twórca tzw. Statutu Łaskiego (1506 r.), fundamentalnego źródła prawa polskiego w następnych stuleciach.
Rz