Faktura nie zawsze oznacza powstanie przychodu
Zasadą jest, że przedsiębiorcy wykazują przychód na dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi. Są jednak od niej wyjątki
Reguły ujmowania przychodu z działalności gospodarczej uregulowane zostały w art. 14 ustawy o PIT. Ustęp 1 tego przepisu stanowi, że za przychód uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane (po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont).
U podatników dokonujących sprzedaży opodatkowanej VAT do kwoty przychodu nie wlicza się tego podatku.
W myśl art. 14 ust. 1c za datę powstania przychodu uważa się dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:
- wystawienia faktury albo
- uregulowania należności.
Od tej ogólnej zasady istnieją jednak odstępstwa. Jeżeli strony ustalą, że usługa jest rozliczana w okresach rozliczeniowych, za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, nie rzadziej niż raz w roku.
Zasadę tę stosuje się odpowiednio do dostawy energii elektrycznej i cieplnej oraz gazu przewodowego.
Ponadto zgodnie z art. 14
ust. 1 ustawy o PIT w sytuacji otrzymania przychodu z działalności gospodarczej, do którego nie stosuje się żadnej z opisanych zasad, za datę powstania przychodu uznaje się dzień otrzymania zapłaty.
W niektórych sytuacjach przepisy te budzą wątpliwości. Świadczą o tym liczne wnioski o...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta