Co znaczy być Zollem

źródło: archiwum rodzinne

Helena z Seelingów i Fryderyk starszy Zollowie, pradziadkowie Andrzeja Zolla, z synami i ich żonami. Od lewej: Adela i Fryderyk, Maryla i Józef, Oktawia i Antoni

źródło: archiwum rodzinne

Fryderyk Zoll starszy, pradziadek Andrzeja Zolla, w stroju rektorskim

źródło: archiwum rodzinne

Fryderyk Zoll młodszy, dziadek Andrzeja Zolla

źródło: archiwum rodzinne

Rodzeństwo Andrzeja Zolla. Od lewej: Fryderyk, Teresa, Maria, Feliks, Józef i Zofia

źródło: Archiwum

Andrzej Zoll

Z profesorem Andrzejem Zollem, o historii jego rodu rozmawia Ewa Usowicz

Rz: Postanowił pan spisać historię rodziny. Czyżby nadmiar wolnego czasu po latach pełnienia funkcji publicznych?

Prof. Andrzej Zoll: Nie narzekam na brak zajęć – nie tylko na uczelni, ale też m.in. w Komisji Kodyfikacyjnej. Znalazłem go jednak i na pisanie, bo podczas zjazdów Zollów rodzinna młodzież coraz częściej pyta o szczegóły z życia przodków.

To do którego wieku się pan dokopał?

Dokładnie do 1520 r., przy pomocy członków rodziny. Pomagał mi bardzo m.in. bratanek Jacek Zoll. Nasza rodzina pochodzi z Wirtembergii.

A w rodzinie sami Fryderykowie. Szczerze powiedziawszy, można się wśród nich pogubić...

Rzeczywiście, Fryderyków ci u nas dostatek – to tradycja, aby tym imieniem nazywać pierworodnych. Były odstępstwa, ale nieliczne, bo jesteśmy przywiązani do naszych zwyczajów.

Na przykład jakich?

W dzień świętych Piotra i Pawła – 29 czerwca – nie pływamy. W tym dniu w połowie XVII w. utopiło się dwóch Zollów – ojciec i syn. Od dziecka pamiętam ten zakaz ojca – był największym utrapieniem dla mojego brata Józka, reprezentanta Polski w waterpolo, i siostry Marysi, mistrzyni Warszawy w pływaniu stylem klasycznym. Zdarzało się, że to święto wypadało w dniach zawodów.

Rodzina...