Traumy i obsesje
Reżyserzy portretowali martyrologię, udrękę płci pięknej, społeczną katastrofę
Romantyzm zmartwychwstał. Wieszczowie znowu okazali się niezbędni do opisania narodowych traum i obsesji.
Najwybitniejszym w tym nurcie spektaklem jest „Sprawa" Jerzego Jarockiego w Teatrze Narodowym wg „Samuela Zborowskiego". Inscenizacja sztuki Słowackiego posłużyła do polemiki z pełną aluzji politycznych książką Jarosława Marka Rymkiewicza. Poeta wykreował Zborowskiego na symbol polskiej wolności i utożsamił ofiarę kanclerza Zamoyskiego z tragicznie zmarłym Lechem Kaczyńskim, wzywając Polaków, by szli za jego trumną.
Reżyser w metafizycznym widowisku przedstawił sąd boży nad polskim piekłem i opowiedział się po stronie „życia i żywych". W spektaklu pierwsze znicze na Krakowskim Przedmieściu stawia Lucyfer.
Mikołaj Grabowski w świetnym „Panu Tadeuszu" (Stary Teatr/Boska Komedia) pokazał pielgrzymkę do źródeł polskości, która kończy się swarami i pogrzebem „męczennika" Jacka Soplicy. Poloneza i...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta