Do byłego ekonomisty

autor zdjęcia: Robert Gardziński

źródło: Fotorzepa

Janusz Jankowiak

Mam nieodparte wrażenie, że strategia „długiego marszu”, usprawiedliwiająca brak istotnych reform strukturalnych w minionym czteroleciu, została wyrzeźbiona post factum. W rozmowie przyjaciół przydałoby się chyba jednak więcej szczerości – zauważa ekonomista

My, naiwni jak dzieci, bezrozumnie ich poganialiśmy, zachęcając tym samym do pewnej klęski, podczas gdy oni, stare polityczne wygi, cierpliwie planowali te nasze reformy na dziesiątki lat naprzód. I teraz właśnie zaczniemy zbierać owoce ich dojrzałej mądrości. W piątym roku rządów PO – PSL kraj kwitnie, a rząd w komfortowych warunkach zabiera się do pracy. Strasznie protekcjonalnie poklepuje nas po plecach minister finansów Jacek Rostowski („Do przyjaciół ekonomistów"), snując w „Rzeczpospolitej" swe ociekające skromnością enuncjacje o zwycięskiej strategii gospodarczej.

Realizacja obietnic

Dżentelmeni nie dyskutują o faktach. Wyniki tej strategii są zaś następujące. W latach 2008 – 2010 deficyt sektora finansów publicznych wzrósł o 6 punktów procentowych w relacji do PKB. Dług publiczny rósł w tempie przekraczającym

100 mld PLN rocznie. W roku 2011, przy ponad 4-proc. dynamice wzrostu realnego PKB, deficyt spadł o nieco ponad 2 pkt proc., w 3/4 dzięki obcięciu składki do OFE.

Jak wyglądają plany dostosowania fiskalnego na dalszy okres? W roku 2012, w zestawieniu z rokiem 2010, dochody mają wzrosnąć o ok. 3,3 pkt proc. PKB, a wydatki mają...