Indywidualne konto emerytalne w banku jest traktowane jak rachunek
Oferowanie specjalnych programów związanych z oszczędzaniem na starość nie zwalnia instytucji finansowych z obowiązku respektowania postanowień prawa bankowego
Kto decyduje się na dobrowolne oszczędzanie na emeryturę w tzw. trzecim filarze, ma możliwość powierzenia tych pieniędzy i zarządzania nimi różnym podmiotom. Niezależnie od tego wyboru cechą charakterystyczną podpisywanych umów jest to, że zwykle konsument nie ma większego wpływu na ich treść.
Z reguły są one bowiem podpisywane zgodnie ze wzorcem narzuconym przez instytucję finansową. Z jednej strony ogranicza to możliwość wynegocjowania wszystkich warunków, z drugiej nie oznacza, że przedsiębiorca może ukształtować jej treść w zupełnie dowolny sposób, a konsument pozbawiony jest ochrony przed niekorzystnymi dla niego zapisami.
Nie tylko ustawa o IKE
Zasady prowadzenia indywidualnych kont emerytalnych określa przede wszystkim ustawa z 20 kwietnia 2004 r. o indywidualnych kontach emerytalnych oraz indywidualnych kontach zabezpieczenia emerytalnego (DzU z 2004 r. nr 116, poz. 1205 ze zm.).
Zgodnie z jej regulacją IKE może być prowadzone na podstawie pisemnej umowy zawartej przez oszczędzającego z:
• funduszem inwestycyjnym,
• dobrowolnym funduszem emerytalnym (od 1 stycznia 2012 r.),
• podmiotem prowadzącym działalność maklerską,
• zakładem ubezpieczeń,
• bankiem o prowadzenie rachunku bankowego.
Należy jednak podkreślić, że w zakresie nieuregulowanym wymienioną ustawą do umów o prowadzenie...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta