Trzy lata od psoty, rok od wiadomości

Szef może dochodzić roszczeń odszkodowawczych od pracowników, którzy wyrządzili mu szkodę, ale w ograniczonym czasie. Zależy on od tego, jaką winę można przypisać sprawcy

Kodeks pracy nakazuje inaczej liczyć przedawnienie przy nieumyślnej winie podwładnego, a inaczej, gdy można mu przypisać działanie z premedytacją na szkodę firmy. W obu jednak wypadkach istotne jest, kiedy szef dowiedział się o wyrządzonym mu uszczerbku.

Istotny rodzaj winy

Gdy pracownik nieumyślnie wyrządził szkodę, stosuje się art. 291 § 2 k.p. Zgodnie z nim roszczenia pracodawcy przeda-wniają się z upływem roku od dnia, w którym dowiedział się o wyrządzeniu przez podwładnego szkody, ale nie później niż z upływem trzech lat od niej.

Terminy te odnoszą się do roszczeń szefa o naprawienie szkody wyrządzonej przez zatrudnionego nieumyślnie wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych, przewidzianych w art. 114 k.p., jak również z tytułu tego, że podwładny nie wyliczył się lub nie zwrócił powierzonego mu mienia (art. 124 i art. 125 k.p.).

Podobnie stwierdził Sąd Najwyższy w uchwale z 18 lutego 1981 r. (IV PZP 6/80).

Gdy natomiast zatrudniony nabroił umyślnie, przy przedawnieniu roszczeń w grę wchodzi kodeks cywilny, który przewiduje dłuższe terminy przedawnienia  (art. 291 § 3 k.p.). Zgodnie bowiem z art. 4421 § 1 i 2 k.c. roszczenie o naprawienie szkody przedawnia się z upływem trzech lat od dnia, w którym...