Pracodawca słono zapłaci za podanie błędnych zarobków
Niefrasobliwość w wypełnianiu zaświadczenia o wynagrodzeniu może skutkować zaniżeniem albo zawyżeniem świadczenia. To firma musi wtedy zwrócić nadpłatę albo wyrównać niedopłatę
Obowiązek wydawania pracownikowi lub organowi rentowemu zaświadczeń niezbędnych do ustalenia prawa do świadczeń i ich wysokości, do których należy również zaświadczenie o zatrudnieniu i wynagrodzeniu wystawiane na druku ZUS RP-7, wynika z art. 125 ust. 1 pkt 2 ustawy z 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm.).
Tego obowiązku nie należy jednak bagatelizować. Dokumenty te mają bowiem bardzo istotne znaczenie przy ustalaniu uprawnień emerytalno-rentowych. Pracodawca może ponieść odpowiedzialność za każdy błąd w dokumentach, na podstawie których ZUS nieprawidłowo ustali te uprawnienia.
Jakie to przepisy
Odpowiedzialność pracodawcy za podanie nieprawdziwych danych w treści świadectwa pracy lub zaświadczenia wydanego pracownikowi określa art. 84 ust. 6 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 205, poz. 1585 ze zm.).
W myśl tego przepisu, „jeżeli pobranie nienależnych świadczeń zostało spowodowane przekazaniem przez płatnika składek lub inny podmiot nieprawdziwych danych mających wpływ na prawo do świadczeń lub na ich wysokość, obowiązek zwrotu tych świadczeń wraz z odsetkami obciąża odpowiednio płatnika składek lub inny podmiot". Gdy to...
Archiwum Rzeczpospolitej to wygodna wyszukiwarka archiwalnych tekstów opublikowanych na łamach dziennika od 1993 roku. Unikalne źródło wiedzy o Polsce i świecie, wzbogacone o perspektywę ekonomiczną i prawną.
Ponad milion tekstów w jednym miejscu.
Zamów dostęp do pełnego Archiwum "Rzeczpospolitej"
ZamówUnikalna oferta