Spadek, od którego się nie uchylimy

źródło: EAST NEWS

Stanisław Brejdygant

Być może Czesi zapamiętali dwieście tysięcy prażan zebranych na placu Wacława i wznoszących ręce z okrzykiem „Sieg Heil!”. A potem odreagowali na Niemcach Sudeckich – uważa aktor.

Aleksander Kaczorowski w tekście „Komu dobrze z kościotrupem" („Rz", 18 grudnia br.) tendencyjnie opacznie odczytał oświadczenie członków zarządu ZASP dotyczące filmu „Pokłosie". W związku z tym zmuszony jestem – w imieniu także dwojga pozostałych sygnatariuszy oświadczenia – pewne rzeczy wyjaśnić.

Czeski kościotrup

Otóż w istocie niefortunne okazało się użycie w oświadczeniu sformułowania o „sąsiadach na wschodzie, północy i południu", którzy „nie kwapią się do rachunku sumienia". Aleksander Kaczorowski nie jest pierwszym, który nam na ową niefortunność zwraca uwagę. I w istocie ma słuszność. Naszymi południowymi sąsiadami są wszak także Czesi. I ich rzeczywiście należało w jakiś sposób z grona sąsiadów, których mieliśmy na myśli, wyłączyć. Dokładniej chodzi o czeską część Republiki Czechosłowackiej, w której mieszkało przed wojną trzydziestokrotnie mniej Żydów niż w Polsce.

Jak słusznie zauważa autor rzeczonego artykułu, Czesi, może najprzyzwoiciej spośród okupowanych krajów Europy Środkowej i Wschodniej zachowujący się wobec swej nielicznej mniejszości żydowskiej w czasie Zagłady, mają innego  oryginalnego „kościotrupa w szafie" w postaci tużpowojennego zachowania się wobec Niemców Sudeckich.

Cóż, mam niemało powodów, by podziwiać braci...